سوریه: زندگی، جنگ و دیگر هیـــچ
«جنگ چنان بی عدالتی‌ای است که همه‌ی آنهایی که آن
را به راه می‌اندازند، می‌بایست صدای وجدان را در درون خود خفه کرده باشند.»
تولستوی
« قبرستان باب الصغیر ـ دمشق / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰ »
اسفند سال ۱۳۸۹ با دوچرخه سفری به سوریه و شهر‌های حلب و دمشق* داشتم. زمانی که هنوز سوریه روزهای آرام را سپری می‌کرد و مردم بی‌خیال از فرداهای سخت، در کوچه‌های سنگفرش حلب قدم می‌زدند و در کافه‌های دنج باب تومای دمشق چای می‌نوشیدند و قلیان دود می‌کردند.
« حلب ـ خیابان‌های سنگفرش * اطراف قلعه / عکس: حمید سلطان آبادیان -۱۳۹۰»
حتی به ذهنم خطور هم نمی‌کرد که چند ماه بعد، آتش جنگ، بازار زیبا و پر رونق*دمشق را با خاک یکسان کند و قلعه‌ی با شکوه حلب به ویرانه‌ای بدل شود.
« من بر بلندای قلعه حلب* / سوریه - ۱۳۹۰ »
حلب، شهر اساطیری، با شب‌هایی که چراغ‌های روشن کوچه‌های خلوتش هیچ‌گاه از خاطرم نخواهد رفت. حلب، شهر آرام و مهربان. شهر کافه‌های شلوغ و بازار‌های رنگارنگ. شهر قصه های آشنای کهن ...
« قلعه تاریخی* و زیبای شهر حلب / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰ »
این روزها بارها و بارها عکس‌های این سفر را نگاه می‌کنم و افسوس می‌خورم. افسوس زیبایی‌هایی که جنگ، همچون جذام آن‌ها را می‌خورد و چیزی جز تباهی و نیستی و نابودی بر جای نمی‌گذارد.
« دمشق ـ نزدیک مسجد اموی* / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
دلتنگ سوری‌های مهربانی هستم که آن‌روزها میهمانشان بودم و این روزها نمی‌دانم چه برسرشان آمده است. دلتنگ قدم زدن‌‌های شبانه بر روی سنگفرش خیابان‌های حلب که حالا جز ویرانه‌ای از آن باقی نمانده است. دلتنگ روزهای بدون دغدغه دمشقم، دلتنگ آن روزهای بدون جنگ، بدون خون، بدون ضجه‌های مادران کودک از دست داده و کودکان در خون غلتیده ...
« مسجد اموی* در شهر دمشق / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
« فروشنده‌ای در بازار پر رونق* شهر حلب / عکس :
حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
« آسمان شهر دمشق – کبوترهای مسجد اموی/ عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
و اما حال این روزهای شهر حلب و دمشق، حال این روزهای سوریه،
چه بگویم. واژه ها برای بیان اتفاقاتی که افتاده و درحال افتادن است قاصر است و زبان یارای گفتن این تلخ‌ترین حادثه‌ها را ندارد.
اینجا حال حلب را ببینید* و سایه هیولای جنگ بر سرش را ...
پی‌نوشت:
- لطفا روی لینک‌های متن که با ستاره مشخص شده‌اند کلیک کنید.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
تولستوی
« قبرستان باب الصغیر ـ دمشق / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰ »
اسفند سال ۱۳۸۹ با دوچرخه سفری به سوریه و شهر‌های حلب و دمشق* داشتم. زمانی که هنوز سوریه روزهای آرام را سپری می‌کرد و مردم بی‌خیال از فرداهای سخت، در کوچه‌های سنگفرش حلب قدم می‌زدند و در کافه‌های دنج باب تومای دمشق چای می‌نوشیدند و قلیان دود می‌کردند.
« حلب ـ خیابان‌های سنگفرش * اطراف قلعه / عکس: حمید سلطان آبادیان -۱۳۹۰»
حتی به ذهنم خطور هم نمی‌کرد که چند ماه بعد، آتش جنگ، بازار زیبا و پر رونق*دمشق را با خاک یکسان کند و قلعه‌ی با شکوه حلب به ویرانه‌ای بدل شود.
« من بر بلندای قلعه حلب* / سوریه - ۱۳۹۰ »
حلب، شهر اساطیری، با شب‌هایی که چراغ‌های روشن کوچه‌های خلوتش هیچ‌گاه از خاطرم نخواهد رفت. حلب، شهر آرام و مهربان. شهر کافه‌های شلوغ و بازار‌های رنگارنگ. شهر قصه های آشنای کهن ...
« قلعه تاریخی* و زیبای شهر حلب / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰ »
این روزها بارها و بارها عکس‌های این سفر را نگاه می‌کنم و افسوس می‌خورم. افسوس زیبایی‌هایی که جنگ، همچون جذام آن‌ها را می‌خورد و چیزی جز تباهی و نیستی و نابودی بر جای نمی‌گذارد.
« دمشق ـ نزدیک مسجد اموی* / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
دلتنگ سوری‌های مهربانی هستم که آن‌روزها میهمانشان بودم و این روزها نمی‌دانم چه برسرشان آمده است. دلتنگ قدم زدن‌‌های شبانه بر روی سنگفرش خیابان‌های حلب که حالا جز ویرانه‌ای از آن باقی نمانده است. دلتنگ روزهای بدون دغدغه دمشقم، دلتنگ آن روزهای بدون جنگ، بدون خون، بدون ضجه‌های مادران کودک از دست داده و کودکان در خون غلتیده ...
«بچه‌های سوری* در یکی از کوچه‌های
قدیمی شهر حلب/ عکس: حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
« مسجد اموی* در شهر دمشق / عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
« فروشنده‌ای در بازار پر رونق* شهر حلب / عکس :
حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»« آسمان شهر دمشق – کبوترهای مسجد اموی/ عکس : حمید سلطان آبادیان - ۱۳۹۰»
و اما حال این روزهای شهر حلب و دمشق، حال این روزهای سوریه،
چه بگویم. واژه ها برای بیان اتفاقاتی که افتاده و درحال افتادن است قاصر است و زبان یارای گفتن این تلخ‌ترین حادثه‌ها را ندارد.
اینجا حال حلب را ببینید* و سایه هیولای جنگ بر سرش را ...
پی‌نوشت:
- لطفا روی لینک‌های متن که با ستاره مشخص شده‌اند کلیک کنید.
صفحه اول
ارتباط با نویسنده
درباره نویسنده
